Misteri leuweng sancang.
aya hiji kai anu sakral di sancang nyaeta kai kaboa anu dipercaya ngandung kapinunjulan husus. Kapinunjulan “maung Sancang”. Rupi kai jiga bakau ieu,konon ngan tumuwuh di leuweung Sancang. Eta oge kawates di kira-kira muara Walungan Cipareang.
Nurutkeun bah adeng. Salah sahiji kuncen anu pang kolot na di sancang. — kai kaboa jadi kaayaan saksi kahiji antawis Kiansantang kalawan Prabu Siliwangi. Sambil nyepeng sepotong kai kaboa,Prabu Siliwangi nyatakeun ka Kiansantang yen dirina moal tiasa ngiring ajakan Kiansantang margi bade “ngahiang” (lenyap tanpa tilas) sareng anak buahna anu satia.
“Saatos ngahiang,Prabu Siliwangi sakapeung-sakapeung sok nampakkeun diri dina wujud maung bodas sarta ngahuni Guha Garogol di jero leuweung Sancang. Para nelayan sering ningali maung bodas pas maju ka magrib sok ngadakom di penclut Karang Gajah. Karang anu jangkung gede disisina omabakna gede jng loba seng-sengan,belah wetan Walungan Cipangisikan. Para pamiluna robih barobah kaayaan maung belang manjang ,
Maung belang manjang ieu pisan anu disebut “Maung Sancang” sarta resep “bersemayam” di kai kaboa. Pernah tahun 2012 aya salah sahiji jalma ti NTT saurang penggemar iteuk. Maneh na ngahaja ka sancang da hayang boga iteuk anu di jieun tina kai kaboa. Ti ratusan iteuk bogana, tungtungna manehna boga hiji anu dijieun ti kayukaboa. Saban malem jumat,iteuk eta sering ngabijilkan sora-sora aneh.
pas dicoba diintai,di tempat peyimpanan iteuk,kasampak sasosok maung bodas keur diuk salse di luhuren kai kaboa.
Akhirna maneh na. Balik deui ka sancang bari mawa eta iteuk. Maneh na
malikeun deui eta kai ka leuweng sancang. Ku sabab teu sanggup sok di ganggu
wae ku eta maung.
Senah mah sancang teh
tempat leungitna prabu siliwangi. Loba tamu nu ngahajakn jiarah ka makam2 anu
aya di sancang. Tapi lolobana karek di sisi leuwengge sok ngrasa ngaburigidig
blu punuk th.
Npi ayeuna masih loba knh jalma anu sok ka sancang. Sok
aya anu mnta kakayaan osok oge aya anu mnta ngesi awak.
Saat itu ada dua tim yang diasuh pelatih asal Yugoslavia, Toni Pogacnic, yakni PSSI Banteng dan PSSI Garuda. Yang Banteng, yang terdiri dari pemain senior saat itu, seperti M. Zaelan, Djamiat Dalhar, dan Tan Liong Houw, selain menggunakan kostum merah-putih juga punya kostum hijau-putih. Sedangkan tim Garuda, yang antara lain diperkuat Omo, Anjik Ali Nurdin, dan Ipong Silalahi juga dilengkapi kostum biru-putih. Tetapi, setelah terungkap kasus suap yang dikenal dengan "Skandal Senayan", sebelum Asian Games IV-1962, pengurus PSSI hanya membuat satu timnas. Itu sebabnya, di Asian Games IV-1962, PSSI sama sekali tidak mampu berbuat apa-apa karena kemudian kedua tim itu dirombak. Selanjutnya digunakan tim campuran di Asian Games.
Mulyadi (Fan Tek Fong), asisten pelatih klub UMS, yang memperkuat timnas mulai tahun 1964 hingga 1972, menjelaskan bahwa setelah dari era Asian Games, sepanjang perjalanan timnas hingga tahun 1970-an, PSSI hanya mengenal kostum merah-putih dan putih-putih. Begitu juga ketika timnas melakukan perjalanan untuk bertanding di sejumlah negara di Eropa pada tahun 1965. Saat itu setiap kali bermain, tim nasional hanya menggunakan merah-putih dan putih-putih dengan gambar Garuda yang besar di bagian dada hingga ke perut. Seragam hijau-putih kembali digunakan saat mempersiapkan kesebelasan pra-Olimpiade 1976, dan kemudian digunakan pada arena SEA Games XI-1981 Manila. "Begitu juga ketika Indonesia bermain di Thailand, di mana saat itu Indonesia menjadi runner-up Kings Cup 1981," kata Ronny Pattinasarani yang memperkuat PSSI tahun 1970-1985.